حق انتفاع
* حق انتفاع: حقي است كه به موجب آن شخص مي‌تواند از مالي كه عين آن ملك ديگري است يا مالك خاصي ندارد استفاده كند (ماده 40 قانون مدنی).
* اقسام حق انتفاع :
1- عُمري: عمري حق انتفاعي است كه به موجب عقدي از طرف مالك براي شخص به مدت عمر خود يا عمر منتفع و يا عمر شخص ثالثي برقرار شده باشد (ماده 41 قانون مدنی).
2- رُقبي: حق انتفاعي است كه از طرف مالك براي مدت معيني برقرار مي‌گردد (ماده 42 قانون مدنی).
3- سُکنی: اگر حق انتفاع عبارت از سكونت در مسكني باشد سكني يا حق سكني ناميده مي‌شود و اين حق ممكن است به طريق عمري يا به طريق رقبي برقرار شود (ماده 43 قانون مدنی).
4- حبس مطلق: در صورتي كه مالك براي حق انتفاع مدتي معين نكرده باشد حبس، مطلق بوده و حق مزبور تا فوت مالك خواهد بود مگر اين كه مالك قبل از فوت خود رجوع كند (ماده 44 قانون مدنی)
5- وقف: وقف عبارت است از اين كه عين مال، حبس و منافع آن تسبيل شود (ماده 55 قانون مدنی).
* مطابق ماده 44 قانون مدنی، حبس مطلق جایز است و تا فوت مالک است و مالک قبل از فوت می تواند از آن رجوع کند.
* مطابق ماده 47 قانون مدنی عقد موجد حق انتفاع از عقود عینی است و در آن قبض، شرط صحت است.
* ماده ۴۷ قانون مدنی: در حبس، اعم از عمري و غيره [سکنی، رقبی، وقف، حبس مطلق]، قبض شرط صحت است.
* وقف از اقسام حبس است.
* موارد زوال حق انتفاع:
1- انقضای مدت
2- تلف مالی که موضوع انتفاع است
3- اتلاف مالی که موضوع انتفاع است
4- رجوع مالک در حبس مطلق
5- مرگ مالک در حبس مطلق.
* انتقال مال مورد حق انتفاع موجب زوال حق انتفاع می شود اما انتقال مال مورد حق انتفاع به ثالث اشکال ندارد و اگر ثالث جاهل بر حق انتفاع باشد حق فسخ معامله را خواهد داشت.